Arazinin cins ve sınıfları ile kullanma durumlarına esas alınacak özellikler aşağıdaki şekilde tesbit olunacaktır.

Arazinin cinsi:

a) Kıraç arazi: Bariz olarak civardan yüksekte bulunan, meyilli ve sulanmayan arazidir. Yıllık yağış miktarı yeterli ve yağış dağılımı uygun olmayan düz ve düze yakın, nadas sistemiyle kültür bitkileri yetiştirilmesi mümkün olan ve sulanmayan arazi de kıraç sayılır.

b) Taban arazi: Yağışların ve akarsuların toplandığı taban konumunda (pozisyonunda) genellikle düz ve düze yakın meyilde ve iyi, kifayetsiz ve fena drenaj şartlarındaki arazidir.

c) Sulak arazi: Kıraç ve taban araziden sulananlara sulak arazi denir.

Arazinin sınıfları:

a) İyi arazi: Mevcut yetiştirme tekniği ile ortalamanın üzerinde verim alınabilen arazidir.

b) Orta arazi: Mevcut yetiştirme tekniği ile ortalama verim alınan arazidir.

c) Zayıf arazi: Mevcut yetiştirme tekniği ile ortalamanın altında verim alınan arazidir.

d) Kültür bitkisi yetiştirilemeyecek veya yetiştirilmesini engelleyecek özellikte arazi:

Mevcut yetiştirme tekniği ile ürün alınamayan arazidir.

Arazinin kullanma durumu:

Kuru, sulu, yeterli yağış miktarı ve uygun yağış dağılımı ile yarı sulanma durumuna göre mahsul istihsaline tahsis olunan arazinin kültür bitkisi veya ürün nev'ileri itibariyle kullanma şeklidir.

Arazinin bir zaman için mahsulsüz bırakılması da bir kullanma şeklidir (Nadas gibi).

Kuru arazi: Yağışın yetersiz olduğu yerlerde sulama yapmaksızın ürün elde edilen arazidir.

Sulu arazi: Akarsu veya herhangi başka bir kaynaktan çeşitli yollarla temin olunan sularla, bitkilerin yetişme devrelerinde toprağa yeterli su verilmek suretiyle kültür bitkileri yetiştirilen arazidir.

Yarı sulanan arazi: Herhangi bir su kaynağındaki su kifayetsizliği nedeniyle ancak muayyen zamanlarda veya kısa devrelerde sulanabilen arazidir.

Yağış miktarı yeterli ve yağış dağılımı uygun arazi: Sulu'daki mahsul veriminin alınmasını sağlayan yeterli yağış miktarı ve uygun yağış dağılımına sahip yağışlı ve yarı yağışlı iklimlerin hüküm sürdüğü bölgelerdeki tarım arazisidir.

Tarla bitkileri: Yetiştirme tekniği esaslarına uygun olarak yetiştirilen ve yaprak, tohum, gövde ve köklerinden istifade olunan bir veya daha fazla yıllık bitkilerdir.

Hububat: Hububat grubuna dahil olup insan ve hayvanların besin maddelerini temin eden bitki çeşitleridir. (Buğday, arpa, mısır, yulaf, çavdar, çeltik, kuşyemi, sorghun, süpürge darısı, darı, kaplıca ve benzerleri)

Sanayi bitkileri: Doğrudan doğruya insan ve hayvan gıdaları ile çeşitli sanayi kollarında ham madde olarak kullanılan bitkisel ürünlerdir. Yağ bitkileri (ayçiçeği, susam, haşhaş, yerfıstığı, pamuk, soya fasulyesi, aspir ve benzeri), lif bitkileri (pamuk, keten, kenevir ve benzeri) unlu ve şekerli bitkiler (patates, pancar ve benzeri) ve aromatik bitkiler (tütün, anason, şerbetçiotu, kimyon ve benzeri) gibi.

Yemeklik tane baklagiller: Baklagil grubuna dahil olup tanelerinden kuru olarak istifade olunan bitki grubunu içine alır. (Fasulye, mercimek, nohut, bakla, buy, çemen, bezelye, börülce ve benzeri)

Yem bitkileri: Tane, sap, kök ve yaprakları yeşil veya silaj şeklinde ve kuru olarak hayvanların beslenmesinde kullanılan bitkisel ürünlerdir. (Çeşitli çayır otları, yonca, korunga, fiğ, burçak, yeşil yem silaj bitkileri, hayvan pancarı ve benzeri)

Bağ: Asma fidan veya çubuklarıyle kurulan ve ürün alınan toplu tesislerdir.

Meyve bahçesi: Yaprağını döken ve dökmeyen meyveler ile zeytin, antep fıstığı, muz dahil bütün meyvelerin yumru, rizom, köklendirilmiş çelik gibi vejetatif aksamiyle veya aşılı fidanlarla veya yabanileri dikilip sonradan yerinde aşılanmak suretiyle veya kendiliğinden yetişen yabanî ağaçların aşılanmasıyla meydana gelen mahsüldar ağaçların teşkil ettikleri toplu tesislerdir.

Çay bahçesi: Tohum ve köklendirilmiş çelikten meydana gelen çay fidanları ile çay yaprağı üretimi maksadiyle kurulmuş toplu tesislerdir.

Sebzelik: Özel bir yetiştirme tekniğine ihtiyaç göstererek üretilen yumru, kök, sak, yaprak ve meyvelerinden istifade edilen bitkilerin yetiştirildiği arazidir.

Otlak (Mer'a): Tabiî bitki örtüsü bulunan ve üzerinde hayvan otlatılan arazidir.

Çayır: Üzerinde tabiî çayır otları bulunan, biçilerek ot üretimi yapılan ve hayvan otlatılan arazidir.

Kavaklık ve benzeri: Fidan veya çelikle kurulan ve odunu inşaat ve sanayide kullanılan toplu tesislerdir.

Fidanlık: Tohum, çelik, yumru, rizom ve aşılama suretiyle meyve, bağ, kavak ve benzeri fidanların toplu olarak yetiştirildiği arazidir.