TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLE NORVEÇ KRALLIĞI ARASINDA GELİR VE SERVET ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLERDE ÇİFTE VERGİLENDİRMENİN ÖNLENMESİNE VE DİĞER BAZI HUSUSLARIN DÜZENLENMESİNE İLİŞKİN ANLAŞMA
TÜRKİYE CUMHURİYETİ ve NORVEÇ KRALLIĞI
Gelir ve servet vergilerinde çifte vergilendirmeyi önlemek ve diğer bazı hususları düzenlemek amacıyla
AŞAĞIDAKİ ŞEKİLDE MUTABIK KALMIŞLARDIR.
Madde 1 ANLAŞMANIN KAPSAMINA GİREN KİŞİLER
Bu Anlaşma, Akit Devletler’den birinin veya her ikisinin mukimi olan kişilere uygulanır. Madde 2 ANLAŞMANIN KAPSAMINA GİREN VERGİLER
1. Bu Anlaşma, tarh ve tahsil şekline bakılmaksızın, Akit Devletler’den herbiri veya bunların siyasi bölümleri veya mahalli idareleri namına salınan gelir ve servet vergilerine uygulanır. 2. Menkul ve gayrimenkul malların mülkiyetinin devrinden doğan değer artış kazançları vergileriyle, sermaye yeniden değerleme kazançları vergileri dahil olmak üzere toplam gelir, toplam servet veya gelir veya servetin unsurları üzerinden alınan vergiler, gelir ve servet vergileri sayılır. 3. Anlaşmanın uygulanacağı halihazır vergiler şunlardır: a) Türkiye Cumhuriyeti için : aa) Gelir Vergisi; b) Norveç Krallığı için: aa) Gelir ve servet üzerinden alınan milli vergiler ve belediye vergileri (vergi denkleştirme fonuna yapılan yardımlar da dahil) (Statlige og kommunale skatter av inntekt (herunder innbefattet avgifter til skattefordelings-fondet “fellesskatten” og av formue); bb) Gayrimukim sanatkarların ücretleri üzerinden alınan vergi (avgifter pa honorarer som tilfaller kunstnere bosatt utlandet); cc) Gelişmekte olan devletlere yardım için alınan özel vergi (saerskatt til utviklingschjelp); dd) Deniz adamları vergisi (Sjomannsskatt) (Bundan böyle “Norveç Vergisi” olarak anılacaktır.) 4- Anlaşma, halihazır vergilere ilave edilecek veya onların yerini alacak aynı veya benzeri mahiyetteki ileride konulacak vergilere de uygulanır. Akit Devletler’in yetkili makamları Anlaşma’nın kapsamına giren vergi mevzuatlarında yapılacak önemli değişiklikleri birbirlerine bildireceklerdir.
Madde 3 GENEL TANIMLAR 1. Metin farklı bir yorumu gerektirmedikçe bu Anlaşma bakımından: (a) “Türkiye” terimi, Türkiye mevzuatı gereğince ve devletler hukukuna uygun olarak kıta sahanlığındaki tabii kaynakların aranmasına ve işletilmesine ilişkin Türkiye’nin hükümranlık haklarının icra edilebileceği bütün sahalar da dahil olmak üzere, Türkiye Cumhuriyetini belirtir. “Norveç” terimi, Norveç mevzuatı gereğince ve devletler hukukuna uygun olarak, deniz yatağına ve yer altına ve buralardaki tabii kaynaklara ilişkin Norveç haklarının icra edilebileceği bir saha olarak gösterilmiş veya bundan sonra gösterilebilecek olan Norveç karasularına bitişik bütün sahalar da dahil olmak üzere, Norveç Krallığını belirtir; bu terim Spitzbergen’i (Bear adaları ile birlikte), Jan Mayen’i ve Avrupa dışında Norveç’e bağlı yerleri kapsamaz. (b) “Bir Akit Devlet” ve “diğer Akit Devlet” terimleri, metinde kullanıldığı yere göre, Türkiye Cumhuriyetini veya Norveç Krallığını belirtir. (c) “Vergi” terimi, metinde kullanıldığı yere göre, bu Anlaşma’nın 2 nci maddesinde yer alan herhangi bir Türk vergisini veya Norveç vergisini belirtir. (d) “Kişi” terimi, bir gerçek kişiyi ve bir şirketi kapsar. (e) “Şirket” terimi, bütün tüzel kişileri veya vergileme yönünden tüzel kişi sayılan bütün kuruluşları belirtir. (f) “Kanuni merkez” terimi, Türkiye bakımından Türk Ticaret Kanununa göre kanuni genel merkezi ve Norveç bakımından Norveç Kanununa göre kurulan bir teşebbüsün idare merkezini belirtir. (g) “Uyruk” terimi, aa) Türkiye ile ilgili olarak “Türk Vatandaşlığı Kanunu”na göre Türk Vatandaşlığını haiz bütün gerçek kişileri ve Türkiye’de yürürlükte bulunan mevzuata göre kurulmuş bulunan bütün tüzel kişileri, şahıs ortaklıklarını ve dernekleri; bb) Norveç ile ilgili olarak, Norveç vatandaşlığını haiz bütün gerçek kişileri ve Norveç’te yürürlükte bulunan mevzuata göre kurulmuş bulunan bütün tüzel kişileri, şahıs ortaklıklarını ve dernekleri kapsar. (i) “Yetkili makam” terimi; aa) Türkiye’de, Maliye Bakanı’nı veya onun yetkili temsilcisini, bb) Norveç’te, Maliye ve Gümrük Bakanlığı’nı veya onun yetkili temsilcisini belirtir; 2. Anlaşma’nın bir Akit Devlet tarafından uygulanmasında, başka şekilde tanımlanmamış olan bütün deyimler, metin farklı bir yorumu gerektirmedikçe, o Devlet’in bu Anlaşma’nın konusunu teşkil eden vergilerle ilgili kanunlarında belirtilen anlamı taşırlar.
MALİ İKAMETGAH
1. Bu Anlaşma bakımından “bir Akit Devlet mukimi” deyimi, anılan Devlet’in mevzuatı gereğince, ikametgahı, meskeni, kanuni merkezi, iş merkezi veya benzer mahiyette diğer herhangi bir kıstas dolayısıyla vergiye tabi tutulan bütün kişileri belirtir. 2. Bir gerçek kişi, 1 inci fıkra hükmüne göre Akit Devletler’den herbirinin mukimi sayıldığı takdirde durum, aşağıdaki esaslara göre çözümlenir: a) Bu kişi, daimi bir ikametgaha sahip bulunduğu Akit Devlet’in mukimi sayılır. Her iki Akit Devlet’te daimi ikametgahı mevcutsa, kişisel ve ekonomik ilişkilerinin en yakından bağlı bulunduğu (hayati menfaatlerinin merkezi) Akit Devlet’in mukimi sayılır; b) Bu kişinin hayati menfaatlerinin merkezinin bulunduğu Akit Devlet tayin edilemiyorsa veya Akit Devletler’den hiç birinde daimi mesken sahibi değilse, mutaden oturduğu Akit Devlet’in mukimi sayılır; c) Bu kişi Akit Devletler’den herbirinde mutaden oturur veya hiçbirinde mutaden oturmaz ise, uyruğu olduğu Akit Devlet’in mukimi sayılır; d) Bu kişi Akit Devletler’den herbirinin uyrukluğunu haiz ise veya hiç birinin uyruğu değilse, Akit Devletlerin yetkili makamları sulh usulüyle meseleyi hallederler. 3. Gerçek kişiler dışında kalan bir kişinin, 1 inci fıkra hükmüne göre Akit Devletler’den herbirinin mukimi sayılması halinde, kanuni merkezinin bulunduğu Akit Devlet’in mukimi addedilir.
MADDE 5 İŞYERİ 1. Bu Anlaşma bakımından "işyeri" deyimi, teşebbüsün faaliyetini kısmen veya tamamen yürüttüğü bir sabit iş tesisini belirtir. 2. "İşyeri" deyimi, şunları kapsar : a) İdare Merkezi; a) Tesisler, teşebbüse ait emtianın sadece stoklanması, teşhiri veya teslimi amacıyla kullanılırsa; b) Teşebbüse ait emtia sadece stoklama, teşhir veya teslim amacıyla depolanırsa; c) Teşebbüse ait emtia, bir başka teşebbüs tarafından sadece işlenmek üzere depolanırsa; d) Bir sabit iş tesisi, teşebbüs için sadece imtia satın alınması veya bilgi toplanması amacıyla kullanılırsa; e) Bir sabit iş tesisi, teşebbüs için sadece reklam, bilgi sağlanması, bilimsel araştırmalar veya hazırlayıcı veya yardımcı mahiyette benzer faaliyetler için kullanılırsa. 4. Bir Akit Devlet’te diğer Akit Devlet’in bir teşebbüsü namına hareket eden bir şahıs -5 inci fıkrada belirtilen bağımsız bir statüden yararlanan acenta hariç- ilk Devlet’de, adı geçen teşebbüs adına sözleşmeler akdine yetkili ise ve bu yetkisini kullanıyorsa, bu faaliyetleri teşebbüs için emtia alımıyla sınırlı olmamak şartıyla, işbu şahıs teşebbüsün işyeri sayılır. 5. Bir Akit Devlet teşebbüsü kendi mutad faaliyetleri çerçevesinde kalmaları şartıyla, bir simsar, bir genel komisyoncu veya bağımsız statüyü haiz bir başka aracı vasıtasıyla diğer Akit Devlet’te faaliyet göstermekle, bu diğer Devlet’te işyerine sahip sayılmaz. 6. Bir Akit Devlet mukimi bir teşebbüs, diğer Akit Devlet’te bazıları kendisinin işyerinin faaliyet sahasının içinde bazıları ise bütün bu faaliyetler o Devlet’te farklı yerlerde yapılmış olsa bile, tek bir işyerinin faaliyetleri olarak işlem görürler. 7. Bir Akit Devlet mukimi bir şirketin, diğer Akit Devlet mukimi veya o Devlet’te faaliyette bulunan bir şirketi (bir işyeri aracılığı ile olsun, olmasın) kontrol etmesi veya onun tarafından kontrol edilmesi hali, kendi başına, bu şirketlerden herhangi birinin, diğerinin işyeri sayılmasına yeterli değildir. MADDE 6 GAYRİMENKUL MAL GELİRLERİ
1. Gayrimenkul mal gelirleri, bu malların bulunduğu Akit Devlet’te vergilendirilebilir. 2.”Gayrimenkul” terimi, bu malların bulunduğu Akit Devlet’in mevzuatına göre tanımlanır. Bu terim her halükarda gayrimenkullerin teferruatını, tarım ve orman işletmelerinin tesisatı ve teçhizatı ile hayvanlarını, her türlü balık avlanma yerlerini, gayrimenkul mülkiyetine ilişkin özel hukuk hükümlerinin uygulandığı hakları, gayrimenkul intifa hakları ile maden ocaklarının, kaynakların ve diğer yeraltı servetlerinin işletme veya işletme imtiyazlarından doğan sabit veya değişken bedeller üzerindeki hakları kapsar; gemiler, vapurlar ve hava taşıtları gayrimenkul mal sayılmazlar. 3. 1 inci fıkra hükmü, gayrimenkul malların işletilmesi, adi kira veya hasılat kirası suretiyle kiralanması ve diğer bütün şekillerde kullanılmasından doğan gelirlere uygulanır. 4. 1 ve 3 üncü fıkra hükümleri, bir teşebbüsün gayrimenkullerinden ve keza bir serbest mesleğin icrasında kullanılan gayrimenkul mallardan sağlanan gelirlere de uygulanır. Madde 7 TEŞEBBÜS KAZANÇLARI
1. Bir Akit Devlet teşebbüsünün kazançları, teşebbüs diğer Akit Devlet’teki faaliyetini o Devlet’te bulunan bir işyeri vasıtasıyla yürütmedikçe sadece bu Devlet’te vergilendirilir. Eğer teşebbüs faaliyetini diğer Akit Devlet’te bulunan bir işyeri vasıtasıyla yürütüyorsa, kazançların, yalnızca işyerine izafe edilebilen kısmı, diğer Akit Devlet’te vergilendirilebilir. 2. Bir Akit Devlet teşebbüsü diğer Akit Devletteki faaliyetini o Devlet’te bulunan bir işyeri vasıtasıyla yürütüyorsa, bu işyerinin aynı veya benzeri şartlarda, aynı veya benzeri faaliyet gösteren ve kendisinin işyeri durumunda bulunduğu teşebbüsle tamamen müstakil bir şekilde faaliyette bulunan ayrı ve bağımsız bir teşebbüs olsa idi ne kazanç elde edecek idiyse, bu işyerine Akit Devletler’den herbirinde o kazançlar izafe edilir. 3. Bir işyerinin kazançlarının tesbitinde, işyerinin bulunduğu Devlet’te veya başka yerlerde bu işyeri tarafından güdülen amaçlar için yapılmış olan giderlerin indirilmesi kabul edilir. Bununla beraber, teşebbüsün kendisinin veya diğer ülkelerde bulunan diğer işyerlerinin zarar ve giderlerine katılmalarla bu işyeri tarafından teşebbüs merkezi veya onun diğer bürolarından birine gayri maddi hak bedelleri, faizler, komisyonlar ve diğer benzeri ödemeler namıyla ödenen miktarlar dolayısıyla böyle bir indirim kabul edilmez. 4. Bir işyerinin kendi teşebbüsü için sadece mal satın almış olması dolayısıyla, bu işyerine herhangi bir kazanç izafe edilmez. 5. Kazançlar, bu Anlaşma’nın diğer maddelerinde ayrıca hükme bağlanan gelir unsurlarını ihtiva ettiği takdirde o maddeler hükümleri, işbu madde hükümlerinden etkilenmez. Madde 8 DENİZ, HAVA VE KARAYOLLARI NAKLİYATI
1. Bir Akit Devlet teşebbüsünün, diğer Akit Devlet’te uluslararası seyrüseferde deniz taşıtlarının işletilmesinden sağladığı kazançlar, bu diğer Akit Devlet’te ve bu dDvlet’in kanunlarına göre vergilendirilebilir, fakat bu gibi gelirler üzerinden, bu diğer Akit Devlet’te alınabilecek vergi, % 50 nispetinde indirilir. 2. Uluslararası seyrüseferde hava taşıtlarından veya uluslararasında kara yolu nakliyatından sağlanan kazançlar, sadece teşebbüsün kanuni merkezinin bulunduğu Akit Devlet’te vergilendirilir. 3. 2 nci fıkra hükümleri Norveç, Danimarka ve İsveç müşterek hava taşıma birliği olan İskandinav Hava Yolları Sistemi (SAS) tarafından sağlanan kazançlara uygulanır; ancak bu uygulama, İskandinav Hava Yolları Sisteminin (SAS) Norveçli ortağı olan Det Norske Luftfarselskap A/S (DNL) tarafından hissesi nisbetinde adı geçen kuruluştan sağlanan kazanç payı ile sınırlıdır.
BAĞLI TEŞEBBÜSLER
a) Bir Akit Devlet teşebbüsü diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetimine, kontrolüne veya finansmanına doğrudan veya dolaylı şekilde katıldığı, veya b) Aynı kişiler hem bir Akit Devlet teşebbüsü hem de diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetimine, kontrolüne veya finansmanına doğrudan veya dolaylı şekilde katıldıkları, ve her iki halde de, her iki teşebbüs, ticari ve mali ilişkilerinde bağımsız teşebbüsler arasında kararlaştırılacak şekilden farklı olarak kabul edilen veya ettirilen şartlarla birbirlerine bağlı bulundukları takdirde, bu teşebbüslerden birinin bu şartlar olmasa idi elde etmiş olacağı ve fakat bu şartlar sebebiyle elde edemediği kazançlar, bu teşebbüsün kazancına katılabilir ve ona göre vergilendirilebilir. Madde 10 TEMETTÜLER
1. Bir Akit Devlet mukimi bir şirket tarafından diğer Akit Devlet mukimi bir kişiye ödenen temettüler, bu diğer Devlet’te vergilendirilebilir. 2. Bununla beraber, bu temettüler, temettüleri ödeyen şirketin mukimi bulunduğu Akit Devlet’te, bu Devlet’in mevzuatına göre vergilendirilebilir; fakat bu suretle alınan vergi: (a) Eğer temettüler lehdarı, temettüleri ödeyen şirketin sermayesinin en az yüzde 25’ini elinde bulunduran bir şirket ise (şahıs şirketleri hariç), temettülerin gayrisafi tutarının: (i) Türkiye’de yüzde 25’ini; (b) Diğer bütün hallerde temettülerin gayrisafi tutarının: (i) Türkiye’de yüzde 30’unu; aşamaz. 3. Bu maddede kullanılan “temettü” terimi, hisse senetlerinden, intifa senetlerinden veya intifa haklarından, kurucu hisselerinden veya alacaklar hariç diğer kazanç paylarından sağlanan gelirleri ve keza, temettü dağıtan şirketin mukimi bulunduğu Devlet’in vergi mevzuatına göre hisse senetleri geliri sayılan diğer şirket hisselerinden doğan gelirleri kapsar. 4. Bir Akit Devlet temettü lehdarı, temettüleri ödeyen şirketin mukimi bulunduğu diğer Akit Devlet’te temettüleri sağlayan iştirakin fiilen bağlı bulunduğu bir işyerine sahipse, 1 nci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmaz. Bu takdirde 7 nci madde hükümleri uygulanır. 5. Bir Akit Devlet’teki faaliyetlerini orada bulunan bir işyeri aracılığı ile icra eden diğer Akit Devlet şirketinin kazançları, 7 nci maddeye göre vergilendirildikten sonra, kalan kısmı üzerinden, işyerinin bulunduğu Devlet’te ve 2 (a) fıkrasına göre vergilendirilebilir.
Madde 11 FAİZ
1.Bir Akit Devlet’te doğan ve diğer Akit Devlet’in bir mukimine ödenen faizler, bu diğer Devlet’te vergilendirilebilir. 2. Bununla beraber, bu faizler hasıl oldukları Akit Devlet’te ve bu Devlet’in mevzuatına göre vergilendirilebilir, fakat bu suretle alınan vergi, faiz miktarının yüzde 15’ini aşamaz. 3. 2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın: (a) Norveç’te hasıl olan ve Türkiye Hükümetine veya Türkiye Merkez Bankasına (Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası) ödenen faizler Norveç vergisinden istisna edilecektir. (b) Türkiye’de hasıl olan ve Norveç Hükümetine veya Norveç Bankasına (Norges Bank) ödenen faizler, Türk vergisinden istisna edilecektir. 4. Bu maddede kullanılan “faiz” terimi, devlet tahvillerinden ve ipotek garantisine bağlı olsun olmasın veya kazanca iştirak şartını taşısın taşımasın istikraz tahvillerinden ve her nev’i alacaklardan doğan gelirler ile bu gelirlerin hasıl olduğu Devlet’in vergi mevzuatına göre ikrazat geliri sayılan bütün diğer gelirleri kapsar. 5. Bir Akit Devlet’te mukim faiz lehdarının, faizlerin doğduğu diğer Akit Devlet’te faizleri doğuran alacağın fiilen ilgili bulunduğu bir işyeri var ise, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmaz. Bu takdirde 7 nci madde hükümleri uygulanır. 6. Borçlu bizzat bir Akit Devlet veya bu Devlet’in bir siyasi bölümü veya bir mahalli idaresi veya bir mukimi olduğu takdirde, faizler bu Devlet’te doğmuş sayılır; bununla beraber, bir Akit Devlet’in mukimi olsun veya olmasın, faiz borçlusunun, bir Akit Devlet’te faizleri doğuran istikrazın kendisi için akdedildiği ve bu faizleri ödemekle yükümlü bir işyeri var ise söz konusu faizler, bu işyerinin bulunduğu Akit Devlet’te doğmuş sayılır. 7. Borçlu ve alacaklı arasında veya her ikisi ile üçüncü şahıslar arasında mevcut özel ilişkiler dolasıyla ödenen faiz miktarı, faizlerin ait olduğu alacak dikkate alınarak, bu nev’i ilişkilerin mevcut bulunmaması halinde borçlu ile alacaklı arasında kararlaştırılacak olan faiz miktarını aştığı takdirde bu madde hükümleri ancak bu son miktara uygulanır. Bu takdirde ödemelerin fazla kısmı, Akit Devletler’den her birinin mevzuatına göre ve bu Anlaşma’nın diğer hükümleri gözönünde bulundurularak vergiye tabidir.
Madde 12 GAYRİMADDİ HAK BEDELLERİ
1. Bir Akit Devlet’te doğan ve diğer Akit Devlet’in bir mukimine ödenen gayrimaddi hak bedelleri, ancak bu diğer Devlet’te vergilendirilebilir. 2. Bununla beraber, gayrimaddi hak bedelleri, bunların doğduğu Akit Devlet’te ve bu Devlet mevzuatına göre vergilendirilebilir; ancak alınan vergi, gayrimaddi hak bedellerinin gayrisafi miktarının % 10’unu aşamaz. 3. Bu madde de kullanılan “gayrimaddi hak bedeli” deyimi, sinema filmleri ile televizyon film ve bantları dahil olmak üzere, edebi, artistik veya ilmi bir eser üzerindeki telif hakkının; bir ihtira beratının, sınai veya ticari bir alameti farikanın; bir resim veya bir modelin, bir planın, gizli bir formül veya bir imalat usulünün kullanılması veya kullanma imtiyazı ile bir sınai, ticari veya ilmi teçhizatın kullanılması veya kullanma imtiyazı ve sınai, ticari veya ilmi alanlarda elde edilmiş bir tecrübeye ait bilgiler için ödenen her nevi bedelleri kapsar. 4. Bir Akit Devlet mukimi gayrimaddi hak bedeli lehdarının, gayrimaddi hak bedellerinin hasıl olduğu diğer Akit Devlet’te gayrimaddi hak bedellerini doğuran hak veya malın fiilen bağlı bulunduğu bir işyeri var ise, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmaz. Bu durumda, 7 nci madde hükümleri uygulanır. 5. Borçlu bizzat bir Akit Devlet veya bu Devlet’in bir siyasi bölümü veya bir mahalli idaresi veya bir mukimi olduğu takdirde, gayrimaddi hak bedelleri bu Devlet’te doğmuş sayılır. Bununla beraber, bir Akit Devlet mukimi olsun veya olmasın gayri maddi hak bedeli borçlusunun bir Akit Devlet’te gayrimaddi hak bedelinin ödenmesine amil olan sözleşmenin kendisi için akdedildiği ve bu gayrimaddi hak bedelini ödemekle yükümlü bir işyeri var ise, anılan gayrimaddi hak bedelleri, bu işyerinin bulunduğu Akit Devlet’te doğmuş sayılır. 6. Borçlu ve alacaklı arasında veya her ikisi ile üçüncü kişiler arasında mevcut özel ilişkiler dolayısiyle, ödenen gayrimadi hak bedeli bu bedelin ait olduğu hak veya bilgi dikkate alınarak, bu nev’i ilişkilerin mevcut bulunmaması halinde borçlu ile alacaklı arasında kararlaştırılacak olan gayrimaddi hak bedelini aştığı takdirde, bu madde hükümleri ancak bu son miktara uygulanır. Bu takdirde, ödemelerin fazla kısmı, Akit Devletler’den her birinin mevzuatına göre bu Anlaşma’nın diğer hükümleri gözönünde bulundurularak vergiye tabidir. Madde 13 SERMAYE DEĞER ARTIŞ KAZANÇLARI
1. 6 ncı maddenin 2 nci fıkrasında tanımlanan gayrimenkul mallar mülkiyetinin devrinden doğan kazançlar, bu malların bulunduğu Akit Devlet’te vergilendirilebilir. 2. Bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlet’te sahibi bulunduğu bir işyerinin aktifindeki menkul mallarla bir Akit Devlet mukimi bir kişinin diğer Akit Devlet’te bir serbest meslek faaliyetini icra amacıyla kullandığı sabit bir çalışma yerine ait menkul malların devir ve temlikinden doğan kazançlar ile işbu işyerinin (yalnız veya teşebbüsün bütünüyle beraber) veya işbu sabit çalışma yerinin mülkiyetinin devrinden doğan kazançlar, bu diğer Devlet’te vergilendirilebilir. 3. Bununla beraber 22 nci maddenin 3 üncü fıkrasında belirtilen menkul malların devir ve temlikinden doğan kazançlar sadece, söz konusu malların anılan madde gereğince vergiye tabi bulunduğu Akit Devlet’te vergilendirilir. 4. 1 inci, 2 nci ve 3 üncü fıkralarda anılanların dışında kalan bütün malların devir ve temlikinden doğan kazançlar, sadece, devredenin mukim bulunduğu Akit Devlet’te vergilendirilir. Bununla beraber, diğer Devlet’te menkul kıymetler borsasına kayıtlı veya orada mukim bir şirket tarafından çıkarılan hisse senetlerinin ve tahvillerinin devir ve temlikinden doğan kazançlar, devrin bu diğer Devlet’in mukimine yapılmış bulunması ve edinme ile devir ve temlik tarihleri arasındaki sürenin iki seneyi geçmemiş olması şartıyla, bu diğer Devlet’te vergilendirilebilir, bu bendin uygulanması bakımından, bu çeşit devir ve temliklerden sağlanan kazançlar şirketin kanuni merkezinin bulunduğu Akit Devlet’te elde edilmiş sayılır. 5. 4 üncü fıkranın hükümleri Akit Devletler’den her birinin, sermayesi tamamen veya kısmen hisselere bölünmüş bulunan ve işbu Devlet’in mukimi olan bir şirketteki hisselerin veya intifa haklarının devir ve temliki dolayısıyla diğer Akit Devlet mukimi olan bir şahsın sağladığı kazançları, söz konusu hisselerini veya intifa haklarının devir ve temlikinden önceki 5 yıl içerisinde işbu şahsın adı geçen ilk Devlet’in mukimi olmuş bulunması şartıyla, kendi mevzuatına göre vergilendirme hakkını etkilemez. Madde 14 SERBEST MESLEK FAALİYETLERİ
1. Bir Akit Devlet mukiminin, bir serbest meslek faaliyetinden sağladığı kazançlar, faaliyet diğer Akit Devlet’te icra edilmedikçe, sadece bu Akit Devlet’te vergilendirilir. Faaliyetin diğer Akit Devlet’te icra olunması halinde, bu faaliyet dolayısiyle elde edilen kazançlar, diğer Devlet’te vergilendirilebilir. 2. 1 inci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlet’te bir serbest meslek faaliyetinden sağladığı kazançlar, aşağıdaki hallerde sadece, bu kişinin mukim bulunduğu ilk sözü edilen Devlet’te vergilendirilir. a) İstihkak sahibi, bir takvim yılı içinde toplam olarak 183 günü aşmayan bir süre veya süreler ile diğer Akit Devlet’te bulunursa; ve b) İstihkak, diğer Devlet mukimi olmayan bir kişi tarafından veya onun adına ödenirse; ve c) İstihkak, istihkakı ödeyen kişinin diğer Akit Devlet’te bulunan bir işyeri veya sabit çalışma yeri tarafından yüklenilmemişse: 3. 1 inci fıkra hükümlerine bakılmaksızın bir Akit Devlet mukimi tarafından diğer Akit Devlet mukimi bir kişiye, ilk Akit Devlet dışında icra edilen bir serbest meslek faaliyeti karşılığı ödenen istihkaklar, bu ilk Akit Devlet’te ve anılan istihkakların gayrisafi miktarının % 10’unu aşmayan bir nispet üzerinden vergilendirilebilir. 4. Bu maddelerin 1, 2 ve 3 üncü fıkralarındaki hükümler, bir teşebbüs tarafından, bir serbest meslek faaliyeti şeklinde ifa edilen işlere ait istihkaklara da uygulanır. 5. 7 nci madde ile işbu maddenin 1, 2, 3 ve 4 üncü fıkraları hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukimi tarafından, bu Akit Devlet’te süresi altı ayı aşmayan bir inşaat veya montaj şantiyesi ile ilgili olarak ifa edilen bir faaliyet sebebiyle, diğer Akit Devlet’in bir teşebbüsüne ödenen istihkaklar, ilk Akit Devlet’te, bu istihkakların % 10’unu geçmeyen bir nispette vergilendirilebilir. Madde 15 ÜCRETLER
1. 16, 17, 18, 19 ve 20 nci maddeler hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet mukiminin hizmet karşılığı sağladığı ücret, maaş ve benzeri bedeller, hizmet diğer Akit Devlet’te icra edilmedikçe, sadece bu Devlet’te vergilendirilir. Hizmetin diğer Akit Devlet’te icra edilmesi halinde, bu hizmet dolayısiyle alınan ücretler, bu diğer Devlet’te vergilendirilebilir. 2. Aşağıda zikredilen durumlarda, bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlet’te hizmet erbabı olarak aldığı ücretler, 1 inci fıkra hükümlerine bakılmaksızın sadece bu ilk sözü edilen Devlet’te vergilendirilir: a) İstihkak sahibi bir takvim yılı içinde toplam olarak 183 günü aşmayan bir süre veya süreler ile diğer Akit Devlet’te bulunursa, ve b) İstihkak diğer Devlet mukimi olmayan bir kişi tarafından veya onun adına ödenirse, ve c) İstihkak, bu ücreti ödeyen kişinin diğer Akit Devlet’te bulunan bir işyeri tarafından yüklenilmemişse, 3. Uluslararası seyrüseferde işletilen bir deniz veya hava taşıtında icra edilen bir işe karşılık ödenen ücretler, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, teşebbüsün kanuni merkezinin bulunduğu Akit Devlette vergilendirilir. Bununla beraber Norveç, Danimarka ve İsveç müşterek hava taşıma birliği, İskandinav Havayolları Sistemi (SAS) tarafından uluslararası seyrüseferde işletilen bir hava taşıtında icra edilen bir işe karşılık olan ve bir Norveç mukimi tarafından elde edilen ücretler, sadece Norveç’te vergilendirilir. Madde 16 YÖNETİCİ İSTİHKAKLARI
Bir Akit Devlet mukiminin, diğer Akit Devlet’te mukim bir şirketin yönetim veya denetim kurulu üyesi sıfatiyle aldığı primler, ikramiyeler, huzur hakları ve diğer benzeri ödemeler, bu diğer Devlet’te vergilendirilebilir. Madde 17 ARTİST VE SPORCULAR
1. Tiyatro, sinema, radyo veya televizyon artistleri gibi profesyonel sanatçılar ile müzisyenlerin ve sporcuların, bu sıfatla serbest meslek faaliyetlerinden elde ettikleri gelirler, 14 ve 15 inci madde hükümlerine bakılmaksızın, bu faaliyetlerin icra edildiği Akit Devlet’te vergilendirilebilir. 2. Bununla beraber bu Devlet’te icra edilen faaliyetler, diğer Akit Devlet, onun siyasi bölümlerinden biri veya mahalli idareleri veya bu diğer Devlet’te kamuya yararlı sayılan bir müessese veya kuruluş tarafından finanse edilirse 1 inci fıkrada belirtilen gelirler anılan faaliyetlerinin icra edildiği Akit Devlet’te vergilendirilmeyebilir.
Madde 18 EMEKLİ MAAŞLARI
19 uncu maddenin 1 inci fıkra hükümleri saklı kalmak üzere, geçmiş bir hizmet dolayısıyla bir Akit Devlet mukimi bir kişiye ödenen emekli maaşları ve diğer benzeri istihkaklar, sadece bu Devlet’te vergilendirilir.
KAMU GÖREVLERİ
1. Bir kişiye, bir Akit Devlet’e veya bir siyasi bölümüne, bir mahalli idareye gördüğü kamu görevi mahiyetindeki hizmet karşılığında bu Akit Devletveya bir siyasi bölümü veya bir mahalli idare tarafından doğrudan veya bunlarca kurulmuş fonlardan ödenen, istihkaklarla emekli maaşları o Devlet’te vergilendirilebilir. 2. Akit Devletler’den biri veya onun siyasi bölümleri ile mahalli idarelerden biri tarafından yürütülen ticari veya sınai bir faaliyet çerçevesinde görülen bir hizmet karşılığı ödenen istihkaklaraveya emekli maaşlarına, 15, 16 ve 18 inci maddeler hükümleri uygulanır. Madde 20 ÖĞRENCİ VE ÖĞRETMENLER
2. Aynı şekilde, bir Akit Devlet uyruğu olan ve diğer Akit Devlet’te öğretim ve bilimsel araştırmalar yapmak amacıyla geçici olarak bulunan bir öğretmen veya öğretim üyesinin, iki yılı aşmayan bir süre veya süreler için öğretim veya araştırma karşılığı aldığı istihkaklar, bu diğer Akit Devletler dışındaki kaynaklardan gelmek kaydıyle, bu diğer Devlet’te vergiden müstesnadır. Bu çeşit ödemelerin adı geçen ile Devlet’teki kaynaklardan elde edilen kısmı, işbu Devlet’te vergilendirilebilir. 3. Bir Akit Devlet uyruğu olan ve diğer Akit Devlet’te öğrenimi veya mesleki yetişmesi ile ilgili tatbiki bilgiler edinmek amacıyla bir takvim yılı zarfında 183 günü aşmayan bir süre veya sürelerde bu diğer Akit Devlet’te bulunan öğrenci veya stajyerlerin aldıkları istihkaklar, bu hizmetin görüldüğü Akit Devlet’te vergiden müstesna tutulur.
Madde 21 MÜTEFERRİK GELİRLER
1. Bir Akit Devlet’te doğan ve işbu Anlaşma’nın önceki maddelerinde açıkca belirtilmeyen gelir unsurları, bu Devlet’te vergilendirilebilir. 2. Her iki Akit Devlet’in dışındaki kaynaklardan doğan gelir unsurları, bu Anlaşma’nın önceki maddeleri uyarınca diğer Akit Devlet’te vergiye tabi olmamaları şartiyle, sadece işbu gelirleri elde eden kişinin mukim bulunduğu Akit Devlet’te vergilendirilir. Madde 22 SERVET
1. 6 ncı madde’nin 2 nci fıkrasında tanımlanan gayrimenkul mallardan teşekkül eden servet, bu malların bulunduğu Akit Devlet’te vergilendirilebilir. 2. Bir teşebbüse ait bir işyerinin aktifine dahil menkul mallardan veya serbest meslek faaliyetlerinde kullanılan bir sabit çalışma yerine ait menkul mallardan teşekkül eden servet, işyerinin veya sabit çalışma yerinin bulunduğu Akit Devlet’te vergilendirilebilir. 3. Uluslararası seyrüseferde işletilen deniz ve hava taşıtları ile bu deniz ve hava taşıtlarının işletilmesine tahsis edilen menkul mallar, sadece teşebbüsün kanuni merkezinin bulunduğu Akit Devlet’te vergilendirilir. Norveç, Danimarka ve İsveç müşterek hava taşıma birliği olan İskandinav Hava Yolları Sistemine (SAS) ait bulunan uluslararası seyrüseferde işletilen hava taşıtları ile bu taşıtlara ait menkul mallara da bu fıkra hükümleri uygulanır; ancak bu uygulama, İskandinav Hava Yolları sisteminin (SAS) Norveç’li ortağı olan Det Norske Luftfartselskap A/S (DNL)’nin bu kuruluşta sahip olduğu hisse nispetindeki servete dahil bu gibi mallarla sınırlıdır. 4. Bir Akit Devlet mukimi bir kişinin servetinin bütün diğer unsurları, sadece bu Devlet’te vergilendirilir. Madde 23 ÇİFTE VERGİLENDİRMEYİ ÖNLEME USULLERİ 1. Bir Akit Devlet mukimi, aşağıdaki 2 nci fıkrada belirtilen gelirle dışında ve bu Anlaşma hükümleri uyarınca diğer Akit Devlet’te vergilendirilebilen gelirler elde ettiği veya servet sahibi olduğu takdirde, ilk Devlet sözü geçen gelirleri veya serveti vergiden müstesna tutar; fakat bu mukimin geri kalan gelir veya serveti üzerindeki toplam vergiyi hesaplamak amacıyla, zök konusu gelirlerin veya servetin istisna edilmemiş olması halinde uygulanacak vergi nispetini uygulayabilir. 2.Bir Akit Devlet mukimi, bu Anlaşma’nın 8. 10. 11. 12 nci maddeleriyle 13 üncü maddesinin 4 ncü fıkrası ve 14 ncü maddesinin 3 üncü ve 5 inci fıkraları uyarınca diğer Akit Devlet’te vergilendiri.emilen gelirler elde ettiği takdirde ilk Devlet, diğer Akit Devlet7te ödenen gelir vergisine eşit bir miktarı, bu mukimin gelirlerinden alığı vergiden mahsup eder. Bununla beraber, bu suretle yapılan mahsup diğer Akit Devlet’te vergilendirilen gelirlere tekabül eden ve mahsuptan evvel hesaplanan vergi kısmını aşamaz. 3. Bu maddenin 2 nci fıkrasının hükümlerine bakılmaksızın Türkiye mukimi olan bir şirket tarafından işbu şirket sermayesinin en az yüzde 25’ini dolaylı veya dolaysız olarak kontrol eden Norveç mukimi bir şirkete ödenen temettüler Norveç vergisinden müstesnadır. 4. Norveç mukimi bir kişi, Türkiye’de doğan ve 11. maddenin 2. fıkrası, 12 maddenin 2 fıkrası ve 14. maddenin 3 ve 5 fıkralarına göre Türkiye7de vergilendirilebilen faiz, gayrimaddi hak bedeli veserbest meslek kazançları elde ettiği takdirde bu gibi gelirler Türk ekoünomisinin gelişmesini teşvik amacıyla Türk mevzuatında öngörülen özel tedbirler dolayısiyle yüzde 10’un altına indirilen bir nisbette vergilindirilerse, bu gibi gelirlerin gayrisafi tutarının yüzde 10’una eşit bir miktarın, 2 nci fıkrada öngörülen şartlarla, Norveç’te bu gelirlerden alınan vergiden mahsubu kabul edilecektir. Madde 24 AYRIM YAPILMAMASI
1. Bir Akit Devlet uyruğu, diğer Akit Devlet’te aynı durumda bulunan ve diğer Devlet uyruğunun tabi olduğu veya olabileceğinden başka veya daha ağır hiçbir vergi veya bununla ilgili mükellefiyete tabi tutulamaz. 2. 10 uncu maddenin 5 inci fıkrası hükümleri saklı kalmak şartiyle bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlet’te bulunan işyeri, aynı faaliyeti icra eden bu diğer Devlet teşebbüslerine nazaran daha gayrimüsait bir şekilde vergilendirilemez. 3. Bir Akit Devlet’in sermayesi tamamen veya kısmen, doğrudan veya dolaylı olarak, diğer Akit Devletin bir veya birden fazla mukimi elinde veya kontrolünde bulunan teşebbüsleri, ilk Akit Devlet’te, bu Devlet’in aynı mahiyetteki diğer teşebbüslerinin tabi olduğu veya olabileceğinden başka veya daha ağır hiç bir vergi veya bununla ilgili mükellefiyete tabi tutulamaz. 4. Bu maddenin hükümleri; a- Bir Akit Devlet’in kendi mukimleri için kabul ettiği medeni durum veya aile sorumlulukları ile ilgili şahsi indirimler, vergi hafifletmeleri ve diğer vergi indirimlerini diğer Akit Devlet mukimleri için de kabul edeceği, b- Bir Akit Devlet’in yatırımları teşvik gayesiyle koyduğu istisna ve muafiyetler ile vergi ve matrah indirimlerini, diğer Akit Devlet’in aynı gerçek kişi veya şirketlere aynı yatırımlar için uyguladığı teşvik tedbirleri miktar ve nisbetini aşmayacak şekilde sınırlamasının ayrım yapma olduğu, c- Bir Akit Devlet’in mukim olmayanlara ayrıca ödenen temettüler üzerinde kaynakta vergi tevkifatında mukim olanlara kıyasla farklı nisbet uygulamasının bir ayrım yapma olduğu, şeklinde yorumlanamaz. 5. Bu maddenin hükümleri Norveç’i, Kırsal Bölgelere ilişkin Norveç Vergi Kanununun 22 nci kısmı ile Kentsel Bölgelere ilişkin Norveç Vergi Kanununun 17 nci kısmı gereğince kendi uyruklarına ve Norveç’te doğmuş şahıslara verilen olağanüstü vergi muafiyetini, Norveç uyruğundaki ebeveynlerden Norveç’te doğmamış bulunan Türkiye uyruklarına da tanımaya zorlayacak şekilde yorumlanamaz. Madde 25 BİLGİ MÜBADELESİ
1. Akit Devletler’in yetkili makamları, bu Anlaşma hükümlerinin ve Akit Devlet’ler dahili mevzuatlarında öngörülen vergilendirme Anlaşma’ya uygun olduğu ölçüde, Anlaşma konusuna giren vergilerle ilgili Akit Devlet’ler mevzuatı hükümlerinin uygulanması için gerekli bilgileri teati edeceklerdir. Bu suretle teati edilen bütün bilgiler gizli tutulacak ve ancak, bu Anlaşma’da belirtilen vergilerin tahakkuk veya tahsilleriyle veya bu hususlardaki şikayet ve itirazlara bakmakla görevli makam veya kişilere ve sözkonusu vergilere ilişkin cezai kovuşturmalar için adli makamlara verilebileceklerdir. 2. 1 inci fıkra hükümleri, hiç bir surette Akit Devlet’lerden herhangi birini; a- Kendi mevzuatına veya idari tatbikatına veya diğer Akit Devletin idari tatbikatına aykırı idari tedbirleri almaya; b- Kendi veya diğer Akit Devlet’in mevzuatı veya olağan idari tatbikatı çerçevesinde edinilmesi mümkün olmayan bilgiler sağlamaya; c- Ticari, sınai, mesleki bir sırrı veya ticari usulü ifşa edecek bilgileri veya bildirilmesi kamu düzenine aykırı düşecek bilgileri vermeye, zorlayacak şekilde yorumlanamaz. . İDARİ YARDIMLAŞMA
1. Akit Devlet’ler ikinci maddede yer alan vergilerin asıllarının, zamlarının, eklerinin, faizlerinin, giderlerinin ve ceza hukuku dışındaki para nev’inden cezalarının tebliğ ve tahsilleri hususunda karşılıklı olarak yardımlaşmayı taahhüt ederler. 3. İkinci fıkrada yer alan talepler, gerekiyorsa kesin hüküm halini almış kararların resmi bir örneği ile birlikte icrai mahiyetteki belgelerin resmi bir örneğine dayandırılır. 4. İtirazı kabil vergi alacakları hususunda bir Akit Devlet’in yetkili makamı, haklarının korunması bakımından, diğer Akit Devlet’in yekili makamından, bu sonuncu Devlet’in mevzuatında öngörülen koruyucu tedbirlerin alınmasını isteyebilir. 1 ila 3 üncü fıkralar hükümleri, duruma göre değiştirilerek, bu tedbirlere de uygulanır. 5. 25 nci maddenin birinci fıkrasının ikinci bendi, işbu maddenin yukarıdaki fıkraları hükümlerinin uygulanmasında, kendisine talepte bulunulan Devlet’in yetkili makamının bilgisine sunulan her türlü bilgeye de aynı şekilde uygulanır. 6. Bir Akit Devlet’in diğer Akit Devlet’te bir hizmet faaliyeti ifa eden uyrukları, bu faaliyetlerle ilgili vergi meselelerinin halli için, kendi Devletleri’nin yetkili makamının bu maksatla diğer Devlet’e gönderdiği memurların yardımına başvurabilir. Bu makam ve memurların yetki ve sorumlulukları, diğer Akit Devlet’te vergi mükelleflerini temsile yetkili kişilerin yetki ve sorumluluklarını düzenleyen hükümlere uygun olarak tesbit edilir.
Madde 27 SULH USULÜ 1. Bir Akit Devlet mukimi, Akit Devlet’lerden biri veya her ikisi tarafından alınan tedbirlerin kendisi için bu Anlaşma’ya uygun olmayan bir vergilendirme ile sonuçlandığı veya sonuçlanacağı kanısına vardığı takdirde bu Devlet’lerin milli mevzuatlarında öngörülen tedbirlerle bağlı olmaksızın durumunu, mukimi bulunduğu Akit Devlet’in yetkili makamına sunabilir. 2. Bu yetkili makam şikayeti yerinde bulmakla beraber kendisi tatmin edici bir çözüm getiremediği takdirde, Anlaşma’ya aykırı bir vergilendirmeyi önlemek amacıyla, diğer Akit Devlet’in yetkili makamıyla sulh yoluyla anlaşmaya gayret sarf edecektir. 3. Akit Devlet’lerin yetkili makamları, sulhen anlaşmaya riayetle, Anlaşma’nın yorumlanması veya uygulanmasından doğabilecek güçlükleri halle veya tereddütleri gidermeye çalışırlar. 4. Akit Devlet’lerin yetkili makamları, önceki fıkralarda gösterildiği şekilde bir Anlaşma’ya varmak için, doğrudan kendi aralarında haberleşebilirler. Eğer şifahi görüş teatisi sulh yoluyla anlaşmayı kolaylaştıracaksa bu husus Akit Devletler’in yetkili makamlarının temsilcilerinden müteşekkil bir komisyonda yapılabilir.
Madde 28 DİPLOMASİ VE KONSOLOSLUK MEMURLARI
1. Bu Anlaşma hükümleri, diplomasi ve konsolosluk memurlarının, gerek Devletler hukukunun genel kurallarına, gerek özel Anlaşma hükümlerine göre yararlandıkları vergi ayrıcalıklarını etkilemez. 2. Diplomasi ve konsolosluk memurlarına Devletler hukukunun genel kurallarına veya uluslararası özel anlaşmalar hükümlerine göre tanınan vergi ayrıcalıkları dolayısıyla gelir ve servet görevli bulundukları Devlet’te vergiye tabi değil ise, vergileme hakkı bunları gönderen Devlet’e ait olacaktır. 3. Bu Anlaşma’nın amaçları bakımından bir Akit Devlet’in diğer Akit Devlet’teki veya üçüncü bir Devlet’teki diplomasi ve konsolosluk misyonlarına mensup olan ve gönderen Devlet’in uyruğunda bulunan şahıslar, gönderen Devlet’te gelir ve servet vergileri dolayısiyle bu Devlet mukimleriyle aynı mükellefiyete tabi iseler, gönderen Devlet’in mukimi sayılırlar. BÖLGESEL TEŞMİL
1. Bu Anlaşma, bütün olarak veya gerekli değişikliklerle bu Anlaşma’nın uygulandığı vergilerin aynı veya benzeri mahiyetteki vergilerin alındığı ve 3 üncü maddenin 1 inci fıkrasının (a) bendi gereğince, açıkca bu Anlaşma’nın kapsamı dışında tutulmuş olan Norveç arazisinin herhangi bir kısmına teşmil edilebilir. Böyle bir teşmil, Akit Devletler arasında diplomatik yollarla teati edilecek notalarda veya kendi anayasa usullerine uygun başka bir şekilde belirtilecek ve mutabık kalınacak değişiklik ve şartlara tabi olarak ve aynı suretle tesbit edilecek tarihten itibaren yürürlüğe girecektir. 2. Her iki Akit Devlet tarafından aksi kararlaştırılmış olmadıkça, 31 inci madde hükümlerine göre bu Anlaşma’nın Akit Devlet’lerden biri tarafından feshedilmesi, bu maddeye göre bu Anlaşma’nın uygulanmasının teşmil edildiği herhangi bir bölgede de Anlaşma’yı yürürlükten kaldıracaktır.
MADDE 30 YÜRÜRLÜĞE GİRME 1. En kısa zamanda bu Anlaşma onaylanarak onay belgeleri Ankara’da teati edilecektir. 2. Anlaşma, onay belgelerinin teati tarihinden itibaren yürürlüğe girecek ve hükümleri, Anlaşma’nın yürürlüğe girdiği yılı izleyen yılın 1 Ocak gününde veya daha sonra başlayan her yıl için tarhedilen gelir ve servet vergilerine uygulanacaktır. MADDE 31 YÜRÜRLÜKTEN KALKMA
Bu Anlaşma, Akit Devlet’lerden biri tarafından feshedilinceye kadar yürürlükte kalacaktır. Akit Devletlerden her biri, Anlaşma’yı, her takvim yılının bitiminden en az altı ay önce diplomatik yoldan fesih ihbarnamesi vermek suretiyle feshedebilir. Bu durumda, Anlaşma fesih ihbarnamesinin verildiği yılı izleyen yılın 1 Ocak gününde veya daha sonra başlayan her yıl için tarhedilen gelir ve servet vergilerine uygulanacaktır. BU HUSUSLARI TEYİDEN, iki Devlet’in tam yetkili temsilcileri, işbu Anlaşma’yı imzaladılar ve mühürlerini vaz’ettiler. İngilizce olarak iki nüsha halinde ve her iki metin de aynı derecede muteber olmak üzere, 16 Aralık 1971 tarihinde Ankara’da düzenlenmiştir.
|